14 februari hadden we onze eerste Pelgrimdag met als thema Alles is Liefde. We hebben een fijne en liefdevolle dag met elkaar mogen hebben waarbij we zelf liefde hebben ervaren maar ook liefde hebben mogen geven aan anderen. We hebben samen gevierd, gegeten, gewerkt, gewandeld, gekookt, rust gevonden en met elkaar veel kunnen delen. Is alles Liefde en wat betekent dat voor jou? Tevens is deze dag onze pionier die al een half jaar aan het werk was, ingezegend en zijn de eerste leden ingeschreven. Kortom een zeer geslaagde dag, die voor herhaling vatbaar is.
Auteur: depelgrim
Bezoeken aan de Bethelkapel
Vanuit De Pelgrim zijn we 7 keer in de Bethelkapel in den Haag geweest. Op verschillende tijden en alle vieringen waren even bijzonder. De laatste was wel het mooist omdat tijdens die viering bekend werd dat er diezelfde dag een afsluitende viering zou zijn. We zijn dat gelijk met elkaar gaan vieren met brood/matzes en wijn/jus d’orange. Wat mooi dat we dit hebben mogen doen en hier verschil hebben mogen maken. We danken God dat de familie Tamrazyan nu weer naar buiten kan en we hebben goede hoop dat ze hier straks ook mogen blijven.
Te koop: Bundel ‘Van dwalen tot opstaan, gedichten van godzoekers’
De gedichten in deze bundel zijn gemaakt door een groep mensen uit verschillende Zoetermeerse kerken tijdens een bezoek aan de abdij Koningshoeven in Berkel-Enschot. Het leverde bijzondere en persoonlijke gedichten op: elk van hen beschrijft op volstrekt eigen manier hoe hij of zij God zoekt en vindt. De ‘regels’ voor de gebruikte dichtvorm – pantoum – zijn te vinden in het laatste hoofdstuk.
Kosten: € 5,00. Bestellen via info@depelgrimzoetermeer.nl.
Herdenken bij de watertoren
Zondag 28 november hebben we met elkaar de overleden herdacht bij de Watertoren. Het thema was gedragen door de wind. We werden echt gedragen door de wind met een windkracht 5. Op het moment dat we allemaal een bloem gingen plaatsen bij de wimpel met de naam van onze geliefde ging de wind even liggen. Femke Bussman zong Colors in the wind waarin de zin can you paint with all the colors of the wind voorkomt. Hier werd letterlijk gekleurd met de wind.
Proef de Pelgrim
Een overzicht van de geslaagde Proef de Pelgrim-dag van 1 juli 2018.
Een nieuwe pelgrim
Wie goed rondkijkt in de Pelgrimskerk, ontdekt – hoog en droog – een nieuwe pelgrim. Zijn naam is Jacobus, beschermheilige van pelgrims en alle mensen onderweg. De bekende pelgrimswegen naar Santiago de Compostella zijn al eeuwen lang met zijn naam verbonden.
Twee vrienden kochten het Jacobusbeeld ooit aan het einde van hun pelgrimstocht. Zij vroegen Walther Burgering van de Nicolaasparochie om het na hun overlijden een passende bestemming te geven. Toen Walther dit voorjaar hoorde van de pioniersplek de Pelgrim en hun programma met o.a. pelgrimages was die bestemming duidelijk.
Dinsdagavond 19 september werd het beeld van Jakobus na de maandelijkse viering van Meditatie en Gebed overhandigd aan pionier Maarten Goossensen. Een nieuwe pelgrim voor de Pelgrim in de Pelgrimskerk, beeld van mensen onderweg. En: zijn we dat niet allemaal?
Joke Westerhof, team de Pelgrim
Speuren naar God
Impressie Kloosterweekend – 16-18 juni 2017
Met veertien anderen volgde ik twee dagen het ritme van de monniken van Abdij Koningshoeven. Er zijn in totaal zeven vieringen op een dag. Je bent vrij om hieraan deel te nemen. Daarnaast hadden wij een eigen programma met dit jaar als thema ‘Aanwezig onderweg’.
Vrijdagmiddag: aankomst in een mooi imposant gebouw, omgeven door een heerlijke tuin. Kamer opzoeken, spullen neerleggen en om 17.45 uur: eerste Vesper.
Vrijdagavond 20.00 uur: met onze eigen groep bij elkaar – thema ‘Pelgrimeren’. We namen een kaartje met tekst van een tafel. Hierop kon je een reactie geven en zo ontstond een gesprek. Wat mij trof was de openheid. Je bepaalde zelf of je op iets wilde reageren. Er was een gemoedelijke sfeer en er zijn hele mooie dingen gezegd.
Zaterdagochtend: Ik heb die dag alle vieringen bijgewoond. 4.15 uur: Nachtwake: mijn wekker liep een half uur van te voren af. Mooi om dit mee te maken. Om 5.15 uur was ik weer op mijn kamer en kon nog even rusten tot 6 uur. 6.30 uur Lauden – ontbijt – 8.00 uur Terts. 9.15 uur eigen programma: inleiding over Keltische spiritualiteit en dan naar buiten. We kregen een tekst mee met een aantal vragen. Ik liep samen met iemand van onze groep en wij wisselden verhalen uit. Wij beperkten ons tot de eerste vraag: Waar was God in jouw leven? We gingen samen op zoek naar de sporen van God in ons leven en er ontstond een boeiend gesprek. Wij konden beiden situaties aangeven waarin wij heel duidelijk Gods aanwezigheid hebben gevoeld. Aan het eind van de ochtend hebben wij onze ervaring in het kort aan de groep teruggegeven.
Zaterdagmiddag: 14.00 uur weer een wandeling, vaak in tweetallen. Opnieuw ontstond er een zeer boeiend gesprek. Dit was een bijzondere ervaring. Ik overzag mijn leven en voelde heel duidelijk dat ik in mijn leven geleid ben door God. Moeilijke momenten uit ons leven hebben we met elkaar gedeeld. Het was verrassend om te mogen vernemen dat er vele overeenkomsten waren. Zowel ik, als degene met wie ik samen liep, hebben deze wandeling als heel bijzonder ervaren. Terugkomend in de groep en nog onder de indruk van ons gesprek, hebben wij ook hiervan iets aan de groep teruggegeven.
Zaterdagavond: gesprek met broeder Johannes, die zijn levensloop met ons deelde. Daarna: zingen in de kapel. Mooie liederen van Iona, muzikale ondersteuning met blokfluit en gitaar. We sloten de dag af met een drankje / trappistenbiertje in de tuin.
Zondagmorgen: Lauden – ontbijt – Terts. 9.15 uur: Vervolg van ons eigen programma met: Creatief schrijven. Ik werd geraakt door de mooie woorden die daar toen zijn gesproken. Eén van ons gaat de dingen, die daar gezegd zijn, samenvoegen. Zo kunnen wij de teksten van die morgen in alle rust nog eens nalezen. Na de zondagsviering in de kloosterkerk genoten we met elkaar van een warme maaltijd. Daarna volgde de afronding van dit weekend in de tuin.
Het was een geweldig mooi weekend. Je komt echt even los van de dagelijkse dingen waar je mee bezig bent, weg uit de sleur van alledag. Tijd vrij maken voor jezelf en voor God. De onderlinge sfeer was heel goed, de verzorging in het klooster prima en heel bijzonder de ontmoeting met elkaar. Ik was geraakt door de vele mooie dingen die er zijn gezegd, de openheid van de gesprekken in een indrukwekkend gebouw, abdij Koningshoeven te Berkel-Enschot. Het was een weekend om niet te vergeten.
Bert Hartsuiker
Trappisten zijn trapisten
Aan het begin van ons uitvoeringsteam-overleg zorgt pionier Maarten voor het bezinningsmoment. Hij vertelt over zijn kennismaking met het werk van Henri Nouwen. Dat ging veel voor hem betekenen. Hij deelt met ons een gedeelte uit een boek, waaruit Nouwens grote voorliefde voor trapisten blijkt.
Net terug van het kloosterweekend in de trappistenabdij O.L.Vrouwe van Koningshoeven versta ik ‘trappisten’. Lijkt mij logisch: Nouwen – mysticus, lid van een kloostergemeenschap, met een voorliefde voor de trappist Thomas Merton.
Maarten leest hoe Nouwen vol bewondering schrijft over zijn gesprek met trapezewerker Rodleigh. Hij vertelt dat je alle salto’s en een goede sprong alleen kunt maken wanneer je je volledig toevertrouwt aan je partner die jou opvangt. Zonder twijfel, vol overgave. Nouwen zegt ontroerd: Net als trapisten mogen wij dat totale vertrouwen hebben – God zal ons opvangen.
Thuis grinnik ik na over mijn misverstaan. Ineens denk ik: het klopt! Trappisten zijn trapisten. Ik heb het dit weekend weer mogen ervaren. Hun leven van bidden, werken, stille tijd, hun soberheid en concentratie getuigt in stilte van een volledige overgave aan de Vanger.
Joke Westerhof
Samen dwalen
Samen dwalen
“Als je verdwaalt, dan kom je nog eens ergens”. Deze uitspraak kwam ik laatst ergens tegen. Best een prikkelende uitspraak. Verdwalen wordt normaal gesproken niet als iets positiefs ervaren. Onderweg naar die belangrijke afspraak valt je navigatie uit en opeens breekt het zweet je uit. Hoe nu verder?! Of je hebt een heerlijke wandeling gemaakt, maar nu je terug wil lopen naar de auto, laat je gevoel voor richting je compleet in de steek.
Toch zit er in het woord “verdwalen” iets dat mij raakt. Volgens het woordenboek is de definitie van dwalen: “rondlopen zonder doel”. Ik vind daar iets aantrekkelijks in zitten. Rondlopen zonder doel. Heerlijk vrij. Gewoon lopen en kijken wat het veranderende landschap voor je in petto heeft. Rondlopen en maar kijken wie je onderweg tegenkomt.
Tegelijk heeft “dwalen” iets angstig in zich. Rondlopen zonder doel krijgt dan opeens een nare bijsmaak. Het zegt dan iets over ergens geen zicht op hebben. Over geen doel hebben. In je leven kun je soms echt het gevoel hebben dat je alle richting hebt verloren. Dat kan door van alles veroorzaakt worden. Bijvoorbeeld door schulden, eenzaamheid, scheiding, ziekte, verlies van je baan of van een dierbare.
Als De Pelgrim zijn we ook op weg gegaan. Niet doelloos, maar waar we precies naar op weg zijn kunnen we ook niet echt zeggen. We zijn gewoon benieuwd wat het landschap voor ons in petto heeft en wie we onderweg allemaal tegen gaan komen. We lopen graag mee met mensen die opzoek zijn naar een stuk zingeving in hun leven. We hopen er te kunnen zijn voor die mensen die het gevoel voor richting even hebben verloren. We hopen dat onze activiteiten je nieuwe inspiratie zullen geven en dat je je hier thuis zult voelen. Loop je met ons mee?
Maarten Goossensen
Coördinator De Pelgrim
maarten@depelgrimzoetermeer.nl